let's make 2024 a better and happier version of 2023

سلام دوباره.

بعد از مدت ها دوباره حس کردم که فقط اینجا نوشتن میتونه کمی ذهنم رو آروم کنه تا بتونم برگردم سر خروارها کاری که دارم.

سال ۲۰۲۴ شروع شد امروز روز سومشه!‌ و داریم دوباره به روزمره برمیگردیم. امروز خیلی بی جون بودم و بنابراین هنوز سر کار نرفتم.

امسال سال آخر دکتری منه و قرارداد رسمیم تا اواسط آپریل یعنی کمتر از ۴ ماه دیگه بیشتر ادامه نداره. بعد از اون من صرفا یک دانشجو هستم اگه انشالله بتونم طرحم رو تمدید کنم و پول اندکی که میگیرم وابسته به هیچ قرارداد کاری نیست. این تلخه و اذیت کننده است چون اگه بخوام توی اتریش شهروندیم رو بگیرم بهتره که کار داشته باشم و بتونم مالیات و بیمه پرداخت کنم. در حال حاضر انقدر با ددلاین های مختلف سر و کله میزنم که واقعا حس می کنم مغزم جایی برای کارهای روزمره اضافی هم نداره حتی...

اما دو سه ماه آخر ۲۰۲۳ خیلی طوفانی بود و پر ماجرا... من از طریق دیتینگ اپ دو تا آشنایی رو تجربه کردم که هر دو ناموفق بود. اولی البته به دو هفته ام نکشید ولی دومی که ۲ ماه طول کشید هم خیلی پرماجرا و درگیر کننده بود. فقط این وسط از پیشرفت خودم کیف کردم در شناخت اینکه چه زمانی باید یه رابطه ای که دیگه برام کار نمی کنه رو تموم کرد، حتی اگه یه بخشی از وجودت هی میگه نکنه ضرر کنی،‌نکنه اشتباه می کنی ...

جلسه دوم کمیته دکترام هم به خیر و خوشی برگزار شد ولی خب فشار و استرس کارهایی که برای اتمام پروژه ام باید انجام بدم رو واقعی تر کرد. یکی از مهم ترین و جذاب ترین اتفاق ها شرکت توی کنفرانس مهم ISSCR تو وین بود که بهم نشون داد هنوز برای کاملا ناامید شدن از فضای آکادمیک زوده. من همیشه معلم بودن و راهنمایی کردن آدم هایی که مثل خودم تو رشته و کار و زندگی شون سر در گم بودن رو خیلی دوست داشتم و دارم. برای همین فکر می کنم از طریق آکادمیک میتونم این حس رو در خودم زنده نگه دارم. اونجا با یک خانم سرزنده و با شخصیتی مشابه خودم به نام گلوری روزنسن آشنا شدم که علاوه بر اینکه از من قول همکاری با سازمان ISSCR رو گرفت که کمکشون کنم بلکه پیشنهاد داد که میتونه به من در پیدا کردن پوزیشن و مسیر آینده ام هم کمک کنه و خب الکی هم نمی گفت.

به محض اینکه برای کریسمس بهش پیام دادم و آرزوی خوب کردم، از من یه رزومه ی کوچیک خواست و من رو به یکی از چهره های شاخص دنیای زبرافیش یعنی پروفسور لئونارد زون!! در دانشگاه هاروارد معرفی کرد. هر چند من هنوزم تو خوابم هم نمی بینم که همچین آدم و آزمایشگاهی من رو بپذیره اما همین که ایمیل این آدم رو روی صفحه لپ تاپم دیدم حس کردم که جرقه های امید توی دلم زده شده برای زنده کردن رویای همیشگیم برای تحصیل و کار در هاروارد.

هنوز نمیدونم چی میشه و راجع بهش فقط با الکس صحبت کردم ولی واقعا دل تو دلم نیست برای وقتی که بتونم با این ‌آدم صحبت کنم و اشتیاقم رو بهش نشون بدم.

سال ۲۰۲۳ برای من سال شجاعت بود علی رغم ترس های عمیق درونم : سالی که رفتار بد استادم رو گزارش کردم، آزمایشی که همیشه ازش می ترسیدم رو انجام دادم و تا حدی به ثمر رسوندم، وارد رابطه های جدید شدم و در زمان درست از اون ها که خوب نبود خارج شدم.

امیدوارم سال ۲۰۲۴ سالی باشه که من بر ترس های درونم هم غلبه کنم و بهترین خودم رو ارائه بدم. نظم بهتری به زندگیم بدم ،‌بیشتر و زودتر دست به کار بشم و نتایجی به دست بیارم که همه رو شگفت زده کنه.

حس مثبتی دارم و امیدوارم پست بعدیم اینجا با کلی خبر خوب همراه باشه.